Voor diegene die willen reageren - U heeft Gmail account nodig

zondag 9 december 2007

Vertwijfelde Aansluiting

Twijfel

Omdat ik niet vaak in de spits hoef te reizen, werd ik overrompeld door de menigte die ’s middags tegen vijf uur in Den Haag de trein naar Amsterdam beklom. Beladen met zware tassen hesen de forensen zich puffend aan boord, sommigen nog net op tijd.
Ik was wat eerder gearriveerd en zat geriefelijk, maar daar kwam verandering in toen de mensen zich bij gebrek aan zitplaatsen in het gangpad naast mij opstelden. Zolang het om jonge mensen met jonge benen gaat, is er niet zoveel aan de hand. Maar wat te doen met mensen die ongeveer even oud zijn als jij? Moet je na een kwartiertje niet opstaan om ze ook even te laten rusten? Daar zou iets voor te zeggen zijn, al heb ik het nog nooit zien gebeuren. De gezeten burger hecht aan zijn verworvenheden.

BRON

Ik vind je lief - dat klinkt zoals het hoord - en zo hoord het ook - jij bent ook lief - je bent over een twijfel heen geklommen en heb je hoofd hoog gehouden. Dat is een teken van karakter.
Een plaats vergeven omdat er nog genoeg zijn is geen offer - maar dan - we reizen toch zeer comphortable.. we hoeven niet uit het raam te hangen, of op het dak te bivakeren.
Willen we investeren in hoffelijkheid dan zouden er meer treinen moeten rijden.

Schaarste is natuurlijk luxe - maar service is een dienst voor iedereen.

Geen opmerkingen: