Wiet, wie kent het niet? Een onschuldig jointje of speeskeekje, dat moet toch kunnen tegenwoordig. Niet is minder waar, de wiet van tegenwoordig, er kleeft minstens een luchtje aan, om maar niet te spreken van bloed.
Waar men vroeger een aantal hennepplantjes in de tuin had staan, daar heeft men nu een huiskamer vol met vochtslurpers, gevoed met licht, gestolen van de energieboeren, vol Ali Chemicali, brandgevaar wegens klunzige aansluitingen op het lichtnet.
Ik geef toe, ik heb me ook schuldig gemaakt aan een paar plantjes ooit in een grijs verleden, onder een bak met TL-licht, netjes op het openbaar stroomnet aangesloten, geen gezeik met extra pompvoeding en bende als tyleen en slangetjes, bijna puur natuur.
Dat daar niet al te veel winst van af zal komen moge duidelijk zijn, maar wacht, het ging destijds niet om winst, het ging om een zo eerlijk mogelijk rokertje te kweken, zonder criminele organisaties die je de kop inslaan voor een paar duizend euro's.
Vroegah, ik blijf het zeggen, was niet beter, maar wel fijner. Als nu iedere wietroker eens achter zijn/haar oren krabt en bedenkt van ja, eigenlijk is softdrugs helemaal niet zo soft meer, wie weet wordt die roker dan wel zo wijs om de koffieshop links te laten liggen en zelf een aantal groene vingers kweekt.
Wiet is tegenwoordig big business en moord en doodslag zijn niet onbekend in deze tak van tuinders. Vrouwen die worden opgesloten ter verzorging van het edele gras, ripdeals, bedreiging en herrie in de wijk, nee, gedogen is goed maar het is hier in Nederland flink uit de klauwen gelopen.
Remedie? Vraag een dagelijkse dosis valium aan je dokter, goedkoper, legaal en je wordt niet met de nek aangekeken als je in een staat van transcedente suffigheid verkeert.